donderdag 10 januari 2013

GezinsGids

 
Alweer een heel tijdje geleden kreeg ik het aanbod
om columns te schrijven voor de GezinsGids over het gezinsleven aan boord.
Nu zullen de meeste van jullie niet bekend zijn met de GezinsGids. (denk ik)
Dit is een magazine met een gereformeerde achtergrond voor het hele gezin,
dat vooral in de reformatorische kringen gelezen wordt.
 
Ondertussen is het dan zover.
Van de week verscheen de eerste column plus intervieuw in de GezinsGids.
 
En weet je wat, ik ga jullie hier ook gewoon
mee laten genieten van de colums...
Want stiekem zijn ze best heel leuk geworden!
 

Schippersvrouw of niet?

 
Hoewel ik echt de vrouw van een (bijna) schipper ben, ben ik toch geen echte schippersvrouw. Ik kom niet uit een schippersfamilie, droom over een oud huis midden in de stad, kan niet meepraten over motorproblemen.  En zo gauw er de mogelijkheid is om even van boord af te gaan, of een paar dagen naar huis te kunnen sta ik te popelen om de auto van boord te hijsen en aan wal te gaan. Dus gebeurt het regelmatig dat ergens in België de auto van boord gehesen wordt, onze dochter Hanna in de auto wordt gezet en ik de tocht naar Holland onderneem om even thuis te gaan kijken. Na een rit van anderhalf uur toeter ik een keer en daar gaat de voordeur al open.  Na de koffie  gaan we even boodschappen doen in het dorp. ‘Weer een dagje bij je moeder?’ ‘Zo even de boodschappen aan het binnenhalen?’ ‘Ben je al gewend aan boord? Vind je het nou niet stil zo zonder mensen om je heen? Niets voor mij hoor.’ ‘Hoe is het met de kleine meid?’ Tja, varen blijft toch een beetje bijzonder en dus wordt er regelmatig naar gevraagd.  Ik moet niets vergeten, want niet alles is te krijgen in België en Duitsland. En voor de zoveelste keer neem ik me voor de volgende keer toch echt eens een briefje te maken..
Even dit, even dat, alles moet even in die ene dag! Nieuwe kleren, auto naar de garage, even bij opa en oma om de hoek kijken en ga zo maar door…Na het avondeten keer ik  moe maar voldaan met een afgeladen auto weer terug naar boord. Onderweg bel ik naar manlief om te vragen hoe laat het precies wordt en of ik voor of na de sluis zal opstappen. Henk besluit dat het na de sluis wordt, dus dan kan ik lekker rustig aan doen.
Na zo’n dag aan wal stap ik weer binnen in m’n knusse roef. Als de boodschappen opgeruimd zijn en de kleine meid op bed ligt, zit ik in de stuurhut nog even na te praten over de dag, en te genieten van de rust. Wat is het heerlijk om weer aan boord te zijn. Zal ik dan toch ooit nog  een échte schippersvrouw worden?
 
Fijne avond nog!
 
Lieve groet,
Alberta
 


dinsdag 8 januari 2013

Kom binnen!

 
Ondanks dat het hier stil was,
gebeurde er aan boord heel wat!
 
Ja ook al hopen we binnenkort in ons
eigen huisje te gaan klussen,
aan boord werd er ook nog even wat gedaan.
 
Tenslotte zal ik als ik aan wal woon
ook nog regelmatig mee varen
en dan is het wel leuk om er gezellig bij te zitten!
 
De hal was aan de beurt.
Ooit heb ik al eens foto's laten zien
toen ik was begonnen met verven.
Maar afgelopen zaterdag is het dan eindelijk afgemaakt.
 
 
Het zeil eruit getrokken
en het laatste stukje wand geverfd.
(ja inderdaad dat is onze deur)

 
 Links zie je de trap
naar de stuurhut.
 
 
En zo is het geworden.
Een gezellig zwart/wit blokje.
 
 
En natuurlijk kom je niet zomaar
bij ons 'binnenvallen'.
Nee daar hebben we netjes
een trapje voor!
 
Niet de meest inspirerende foto's vandaag.
Maar voor jullie beleving misschien wel
leuk om ook eens dit stukje van de roef te zien.
 
Lieve groet,
Alberta
 
Ps: 'Gezinsleven' bedankt.. het is nu inderdaad
gelukt met Picasa Webalbums ;-)
 
 


maandag 7 januari 2013

We beginnen weer...

 
Na een niet geplande, maar o zo heerlijke blogpauze
begint het weer te kriebelen om te beginnen.
 
Het lukt niet om foto's te plaatsen
dus bij deze een 'oudje'
 
 
en een gedicht/lied wat ik jullie zo
in deze eerste post in het nieuwe jaar
niet wil onthouden.
 
Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!
 
Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.

 
Jacqueline E. van der Waals
 
Allemaal een goed en gezond 2013 gewenst!
 
Lieve groet,
Alberta

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...