Vorige week ben ik weer eens heerlijk aan het frutselen geweest.
Vorig jaar maakte ik van snoeiafval deze grote krans.
klik
hier om te kijken hoe.
Nu werd hij steeds mooier, omdat hij door het drogen
donkerder van kleur werd.
Tot ik op de prachtige blog van
En waarom dat niet zelf proberen? Ik had tenslotte een prachtige basiskrans.
Dus kocht ik bij de A.H. 3 bosjes pistache en frutselen maar.
Na een paar dagen begint het al mooi te drogen
en gaat het hele frisse groen er af.
Prachtig he! (en dat voor een paar euro)
Het &-teken kreeg ik van mijn lieve moeder.
Toen ik 'm bij de K.wantum zag staan was ik opslag verliefd.
Groot en verroest.
En omdat ik altijd denk dat ik te weinig heb, en dan toch over hou
vulde ik ook deze mooie pot er nog mee.
Dubbel plezier dus!
Met de zwangerschap gaat alles goed.
Alweer over de helft, de 20-weken echo achter de rug.
Waar alles goed was, zover ze kunnen zien.
Prachtig om dat wonder dan niet alleen te voelen maar ook te zien bewegen.
Dat kleine en zo onschuldige en kwetsbare ongeboren leven.
En dan nog, al voel je het al zo goed, mag je het nu nog weg laten halen.
(of te wel, vermoorden, een ander woord doet eigenlijk af aan de zaak!)
De varkens, kippen en koeien, kom daar niet aan, daar worden zelfs partijen voor opgericht.
Maar kleine kindjes in de moederschoot, wie komt daar voor op?
Het moest me even van het hart!!
Wens je een fijne avond.
Lieve groet,
Alberta
.jpg)
