dinsdag 18 april 2017

Hallo

 
 
Zo, na 40 dagen stilte is het weer tijd voor een blog.
Het is een nuttige tijd geweest, dat zeker.
Prima tijd om af te kicken van social media.
Hoewel ik het heel gezellig vind om weer
met een kringetje van 'bekende' contact te hebben.
Zeker via Instagram.
 
Maar waar ik verwacht had dat het zonder Instagram zijn veel tijd zou opleveren,
ging het leven in sneltreinvaart verder.
 
De tijd vliegt is de welbekende uitspraak.
Nu hoorde ik pas ergens, niet de tijd vliegt,
maar wij vliegen en de tijd blijft.
En dat is zo, we vliegen toch gewoon door het jaar.
Het is zo om, ik riep aan het begin van het jaar,
nog een half jaar genieten hoor aan boord voordat we naar de wal gaan.
 
 
Toen werd het maanden, en steeds korter en korter.
Het vloog me naar de keel.
Hoe moet het, ik kan het niet, ik weet niet hoe.
Na een heftige post natale depressie bij ons jongste dochtertje twee jaar geleden
vond ik rust aan boord. En langzaam werd ik weer wie ik was.
Alhoewel ik weet dat het nooit meer zo wordt als daarvoor.
Natuurlijk keek ik er naar uit om van het aangekochte huis ons thuis te gaan maken,
de grijze kwast erdoor, nieuwe keuken erin, heerlijk alles uitzoeken.
Maar keek ik er naar uit om er te gaan wonen? Nee.
Het werd een last, een zware last.
 
Het oog ging omhoog, en het hart naar Boven.
En waar alles onmogelijk scheen, was de oplossing al voorzien.
Het gezegde 'als er een deur gesloten wordt, opent God een venster'
werd voor ons realiteit.
 
 
Onze meisjes krijgen een heerlijk thuis bij naaste familie.
Van maandag tot vrijdag een warme plek daar.
En in het weekend heerlijk aan boord bij ons.
Wat mochten we zien hoe goed dit is, voor de meisjes,
voor mij, voor ons allemaal.
 
Over twee weken hoopt de oudste nog een paar weken
te gaan wennen op school, aan het leven aan wal,
aan het rijden in het weekend.
Het wordt een hele verandering. Voor allemaal.
Maar wat kijken we er naar uit. En wat is ze er aan toe.
 
En mama kan ze stuk voor stuk loslaten.
Ze zijn gelukkig niet alle drie tegelijk leerplichtig ;-)
 
 
Jullie snappen, die 40 dagen rust...
Was een heftige tijd waarin veel geregeld moest worden,
en waarin de rust ver te zoeken was!
 
Ook deze week is een rare week.
Een verdrietige week.
Donderdag maken we de gang naar de kerk en het graf.
Om (oude) opa van mans kant te begraven.
En als je daar bij stil staat, verbleekt even alles.
 
'De tijd blijft, en wij vliegen daarheen'
 
Lieve groet,
Alberta


 
 
 
 
 


15 opmerkingen:

  1. een heftige tijd voor je geweest, dat lees ik tussen de regels door, omdat ik een beetje begrijp wat je bedoelt, sterkte komende tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie woorden....maar toch....eens zal er geen tijd meer zijn....sterkte in alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heftige beslissingen allemaal. Het hoort een beetje bij jullie beroep maar zal zeker niet makkelijk zijn. Heel veel sterkte voor jullie deze week.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooie indringende post. Wat een strijd moet het geweest zijn en wat heerlijk dat deze oplossing er is!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jeetje Alberta wat een moeilijke beslissingen, maar als jij en je man er vrede mee hebben is het toch helemaal goed. Het zal zeker geen makkelijke tijd worden, maar als je ziet dat je 1e meisje het op school en bij de familie naar de zin heeft komt het vast goed. In ieder geval zijn jullie samen om elkaar hierin te steunen. Ook voor donderdag heel veel sterkte, liefs Coby (cbcosycot)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi geschreven, Alberta! Sterkte in alles en hopelijk mag ´t bevestigd worden dat dit de goede keus is. Liefs, Suzanne

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Meid, wat een moeilijke tijd heb je achter de rug! En wat fijn dat je een plekje hebt kunnen vinden voor je meiden zodat jij aan boord kan blijven. Hou het oog naar boven! Ook nog van harte gecondoleerd met het verlies van opa. Sterkte hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een dilemma, om een goede keus te maken tussen wal en schip. Want het lijkt mij heel moeilijk om je kind vijf dagen per week niet te zien. Je hebt gelijk: gelukkig bouw je af doordat de meiden niet alledrie dezelfde leeftijd hebben. Ik wens jullie toe dat de genomen beslissingen jullie allemaal gelukkig zullen maken. En zo niet, ook dan komt er vast wel weer een oplossing op jullie pad.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gecondoleerd en sterkte gewenst! Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is altijd moeilijk om keuzes te maken binnen je gezin en het lijkt mij een heel moeilijk dilemma. Het varen, de boot, een huis, de vaste wal, de kinderen, je man, jezelf. Neem in ieder geval altijd de beslissing die bij je past en waar je achter staat, dat is vaak voor jou de beste keuze, al zal het nog heel veel moeilijke momenten in zich hebben. lieve groet en gecondoleerd met het verlies van je opa, Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat schrijf je toch mooi, prachtig!

    Het zijn vast geen gemakkelijke beslissingen geweest... Ik wens je veel kracht en wijsheid toe! En voor vandaag veel sterkte.

    Groetjes Benita

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Pff moeilijke beslissingen allemaal maar beslissingen genomen met je hart zijn volgens mij altijd de beste. Veel succes en ook plezier met de schoolgang van je oudste. Een nieuwe fase breekt aan met ook veel nieuwe (leuke) ervaringen. Fijn weekend. Groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gecondoleerd. En wat fijn dat je uit zo'n lastige tijd goed bent gekomen. Fijn, dat je een plekje hebt gevonden voor je meisjes of eigenlijk al grote dame. Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Gecondoleerd met het vérlies van opa. Het zijn ook hele moeilijke beslissingen naar de wal, Internaat of bij je familie voor jullie en de meisjes. Goed dat je hebt laten lijden en zo de juiste beslissing hebt genomen. Groetjes schippersvschippersvrouw

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heftig hoor, maar vergeet niet dat er Een is dit overal boven staat en voor ons zorgt. Ook al voel je je alleen. Je boft met zo'n familie.
    Nog gecondoleerd met het verlies van je opa.
    Groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen

Van reacties kan ik erg genieten! Dankjewel

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...